توسعه‌ی افراد و سازمان‌، هر دو نیازمند آماده بودن مجموعه‌ای از بسترهای سازمانی است. مثلاً سازمانی که از یک ساختار مکانیکی و بروکراسی خشک برخوردار است، نه می‌تواند خود را به راحتی تغییر و توسعه دهد؛ و نه می‌تواند برای یک عده مدیر و کارمند مستعد و با انگیزه، میدان کافی برای تحرک، تجربه و یادگیری، فراهم کند. بنابراین حتی در برنامه‌های توسعه‌ی فردی (مانند برنامه‌های کادرسازی و پرورش مدیر) هم نمی‌توان بسترهای سازمانی و اجتماعی را نادیده گرفت؛ و از مداخله کردن در آن صرف‌نظر کرد. گروه توسعه‌ی مدیریت نشا، زمینه‌ی سازمانی را با عینک «علوم رفتاری» می‌نگرد؛ و مسائل و ویژگی‌های سازمان‌ها را از دید «انسانی و اجتماعی» تحلیل و تفسیر می‌کنند. با این دید، توسعه‌ی سازمان، به منزله‌ی مجموعه‌ای از تهمیدات «مدیریت تغییر» در راستای توسعه‌ی هماهنگ افراد و سازمان است. وقتی پای مدیریت تغییر به میان می‌آید، روشن است که «فرهنگ» و «رهبری» در کانون توجه هستند؛ و هرگونه مداخله‌ی سازمانی با تأکید ویژه به این دو جنبه‌ی زیربنایی، طرح‌ریزی می‌شود. این رویکرد موجب می‌شود که سازمان برای افراد طراحی شود. مثلاً با این رویکرد، طرح‌های «تدوین استراتژی» و «بهبود فرآیند» به «ایجاد تیم استراتژیک» و «بهبود مشارکت» تبدیل می‌شود؛ و پروژه‌های «طراحی ساختار» و «توسعه‌ی فناوری اطلاعات» با توجه ویژه بر «تحلیل شبکه‌ی اجتماعی سازمان» و «توسعه‌ی رفتار و سواد دیجیتال» به اجرا در می‌آید. استراتژی اصلی نشا در این بخش مأموریتی، همکاری در طرح‌هایی است که توسط سایر مشاورین مدیریت یا کارشناسان درون‌سازمانی، در حال طراحی هستند و یا حتی در گذشته طرح‌ریزی و پیاده‌سازی شده‌اند. این همکاری اغلب در قالب ایجاد پیوست انسانی – اجتماعی برای طرح‌ها، بازآفرینی و بروزرسانی طراحی‌ها و ارائه‌ی خدمات مدیریت تغییر برای کمک به پیاده‌سازی بهتر و کم‌هزینه‌تر آن‌ها، خود را نشان می‌دهد. گروه توسعه‌ی مدیریت نشا، ترجیح می‌دهد که رویکردهای خود در این حوزه را به عنوان مشاور و ناظر و یا در قالب ارائه‌ی خدمات کلینیکال و مربی‌گری به متولیان درون‌سازمانی طرح‌های مشاوره‌ی مدیریت، ارائه کند. به بیان دیگر در فضایی که مشاورین توانمندی در حوزه‌های مختلف سازمان و مدیریت در کشور فعالیت دارند، نشا ترجیح می‌دهد که به سازمان‌ها برای تقویت توان کارفرمایی در این حوزه کمک نماید.